Kringloop der dingen

“ Rond als de wijnvlek van eergister op het vuile tafelblad. Spelen gouden druppels zonlicht op het koude tegelpad. En de rimpels in de vijver en het vangnet van een spin. Zijn allemaal maar cirkels zonder einde of begin….” 

Cirkels - Herman van Veen

1.Sabbatical

In het voorjaar van 2019 heb ik mijzelf een sabbatical gegund. Om tot rust te komen, om terug te kijken op 30 jaar werken bij de overheid en om na te denken over vervolgstappen in traumawerk. In deze 4 maanden volgde ik o.a. de NARM (Neuro Affective Relational Model, een methode om te werken met ontwikkelingstrauma) Masterclass van Larry Heller en ondernam ik een veelzijdige studiereis. 

Studiereis

Als eerste stap ben ik ‘terug in de tijd’ gereisd, door 2 mensen op te zoeken die me lang geleden hebben ondersteund/begeleid tijdens mijn burn-out. Ook bezocht ik een Deense collega-ambtenaar waar ik lang mee had samengewerkt. Het gesprek ging over allesbehalve ons werk voor de duurzame energiebranche. Hij bleek zijn sporen te hebben verdiend in het vertalen en uitdragen van werk van Carl Gustav Jung (ontwikkelde een geheel eigen stroming in de psychologie).

Daarna ging het vooruit in de tijd in Europa: Nederland, Denemarken, Duitsland en Zwitserland. Ik sprak met diverse traumadeskundigen: Suzette Boon (specialist in dissociatie), Peter Levine (ontwikkelde Somatic Experiencing), Franz Ruppert (ontwikkelde traumaopstellingen en IOPT), Thomas Harms (Erste Emotionale Hilfe; werkt met ouders en baby’s bij babytrauma), Githa Ben Bavid (werkt met de stem en trauma), Lisbeth Marcher en kleinzoon Hadi Marcher en partner (zij zetten Bodynamics, een lichaamsgerichte methode, in de wereld). Ik was benieuwd naar hun visie op trauma en waar we staan in kennis en ervaring. Het was een mooi avontuur, de reis en de interviews. Ik ben nog volop bezig deze belevenissen te verwerken in een reisverslag/-gids. 

In het kort: De afgelopen decennia is in mijn ogen de kennis over trauma enorm toegenomen en gaat de ontwikkeling gestaag verder. Steeds meer inzichten over wat vervelende gebeurtenissen/ life events met mensen (kunnen) doen. Lichamelijk en emotioneel. Methodes ontwikkelen zich en nieuwe stromingen en vormen ontstaan daar weer uit. De gezondheidszorg erkent echter nog maar een fractie van deze vormen. Om het heel simpel en dichtbij te houden. Ik ben het afgelopen jaar diverse mensen tegen gekomen die betrokken waren bij een ongeluk met een E-bike. De een deed er relatief kort over om te herstellen de ander worstelt er heel lang mee. Meer kennis over shocktrauma bij hulpverleners zou de verwerking en het herstel kunnen bespoedigen.

Ik zie ook nog veel ruimte voor uitwisseling tussen methodes. Wordt vervolgd…. 

2. De kracht van de kringloop en de Cirkel Rond

In de kerstvakantie keek naar de VPRO documentaire (5 delen, zie hieronder) over kringloopwinkels: "De kracht van de kringloopwinkel". Daardoor geïnspireerd bezocht ik o.a. de M.A.R.O (Met Alle Respect Ontruimd, echt, daar staat het voor!), een kringloopwinkel in mijn geboortestad. In mijn hoofd zag ik ineens meerdere cirkels en kringlopen voor me: 

De naam en het logo van De Cirkel Rond staan symbool voor de cirkel van het leven. Deze cirkel kan onderbroken raken, er kan een knoop in komen of je raakt de richting in je leven kwijt om allerlei redenen, waaronder trauma. Als je dan aan de slag gaat met jouw thema’s kan jouw cirkel weer rond raken.

Op een soortgelijke manier gaat de kringloop der ‘spullen’. Iedereen roept tegenwoordig gelukkig dat we moeten ‘ontspullen’, hergebruiken, recyclen, C2C, consuminderen, meer met minder doen. De nieuwste trend is ‘upcyclen’, maar alles begon uiteindelijk bij de kringloopwinkel. En het lijkt wel of de kringloop, ofwel de cirkel steeds meer en vaker rondkomt voor… spullen. Dat moet ook wel, we gooien veel te veel en veel te snel weg.

De derde kringloop manifesteerde zich ook op de achtergrond, in mijn hoofd. Die van het stoffelijke naar het onstoffelijke. In mijn jeugd kwam ik namelijk vaak op de plek waar M.A.R.O. zijn deuren heeft geopend. Destijds stond daar boven de poort: PAX. De plek waar nu een kringloopwinkel stond was ooit de plaats van een doodskistenfabriek! En daar kwam ik regelmatig, grappig genoeg voor een stukje hergebruik: De kisten werden veelal van hout gemaakt. Allerlei soorten hout. Mijn broer en ik kwamen daar, als zonen van een timmerman, om houtkrullen te halen, die een hoek van de fabriek werden opgetast. Wij schepten de krullen over in jutezakken en namen die mee als ondergrond voor de konijnen in de konijnenkooien die onze vader in de schuur had gebouwd als hobby. Het rook in die fabriek altijd heerlijk naar vers geschaafd hout. We konden volgens mij altijd aan de zijkant door een soort van schuifdeur naar binnen en werden dan waarschijnlijk herkend als zonen van … (onze vader). Toen had ik nog maar weinig besef van de kringloop van leven en dood….